پـــرواز بــه یــجــای دیــگــه
زیره چشمام کبوده بگو تو ام مثل منی وقت بخیر؛از امید چه خبر؟ هنوزم نمرده ها باید تا ته بره و لحظه ای کمرنگ نشه؛وقتی کمرنگ بشه تو دیگه مال خودت نیستی؛متعلقی به احساسات عقده ها نامردی ها و حس انتقام، منطقت رو نابود میکنه؛شیرینی ندارم تا براش فرهادانه کوه بکنم؛وقتی آرش معتاد شده و نای کشیدنه کمان رو نداره،وقتی رستم به دست پسرش سهراب به فروش میرسه و سهراب بعد مهره سوزی خودش قربونی میشه؛اسیر جماعتی ام که میخندن برای نخدیدنه من؛ و خودم برا نخندیدنم فقط آه میکشم؛ زیر چشام کبوده مثل کسی که از پر خوری خوابش نمیبره،اما این کجا و اون کجا؛قبلا حرص و جوش دیگرون رو میخوردم مثلا چرا فلان چیز فلان جور شد و چرا اونی که همه میگفتن نخبه میشه الان داره تو قهوه خونه ها داداش داداش میگه تا یه گرم اضافه تر بدن بهش! اما الان چشامو بستم رو همه چی چون واقعا نمیشه با چشم باز بیدار موند؛نمیشه خیلی چیزا رو دید؛حس بهروز رو دارم که تو فیلم رضا موتوری با اینکه اشتباهی شده بود و میدونست عشق خودش نیس اما باز غیرتش اجازه نداد تو کافه ساکت بمونه و ... میدونم درد،درد من نیس؛اما نمیـــــشه دید ساکت موند! پس ترجیح میدم نبینم تا اینکه ببینم و بی تفاوت باشم! ترجیح میدم خیلی کم از خونه بیرون برم و فقط تو خونه مشغول وقت تلف کردنه عمر خودم باشم؛ و فقط بخونم تا جا پاهام رو محکم کنم برا آرزو هام؛ من قهرمان زندگی و الگوی کامل ندارم؛چون هیچکس نمیشناسم که صبح تا شب رپ و راک (معنا دار و از درد) گوش بده و کلا سرتاپا درد باشه و همیشه بخنده و واسه دیگرون انرژی مثبت؛هم به چپی حق بده هم راستی؛هم برا حسین گریه کنه هم شاهین گوش بده،محکم و گرگ صفت باشه اما درسشم با هدفی معلوم با انگیزه بخونه؛ مهم نیس مثل بقیه دنبال جملات قصار باشم یا دنبال الگو باشم برا خودم؛ مهم اینه مثل شایان باشم خوده خوده شایان، و خلق الگو کنم نه تقلید الگو! هنوز همون کله شقم که از بچگی متنفره دنبال کسی بیوفته و تقلید کنه؛ چه کورکورانه چه آگاهانه؛ نمیخوام کپی پیست کسی باشم چون من به دنیا اومدم مفید باشم ،اگه قرار کپی کسی باشم؛خب چه کاریه این،نباشم بهتره چون یکی عین من هست! یــــــــــه رنــــــــگ بــــــــاش مثــــــــل خـــــودت بـــــــاش یا علی
زیره بارون آروم الکی قدم نمیزنی
تو هم درد داری که کسی نمیفهمتش
میگن پرنده تو قفس بره آزاد میشه
رفیقت کنار عشقته داره داماد میشه
ببین خونو میگم مغزتو زود پز شده
حرفام نشست به دلت چون شناس در اومد
این مسیری که میرم کسی نیست پشتم
اینجا زیر زمینه بیا من گربه هاشو کشتم
من اون صدای گشنم که سیرمونی نداره
پس عادتمه همیشه خالی بوده پشتم
من اون ویروسی ام که فقط تو تنه خودمم
اینا باعث میشه رفقام بهم بگن دشمن
یــــــــــــه جــــــور بــــــــاش
| Design By : Pichak |
یجای دیگه... جایی با آب و هوای دیگه با مکان و جغرافیا و آدمای دیگه آرزوها و اهداف دیگه جایی واسه ی تغییر جایی واسه دیگرگونه بودن جایی برای متفاوت بودن و افتخار کردن به این تفاوت در مقابل تناقض ها
